Je weet dat je iets goeds voor de wereld wilt doen, iets wilt veranderen. Maar tegelijkertijd kan dat ook nogal overweldigend voelen. Er is zoveel te doen – waar moet je dan beginnen?
‘We hebben niet één perfecte activist nodig, maar miljoenen imperfecte activisten met het hart op de juiste plek’ schrijft Lisa jansen in haar boek ‘Laat je horen’. In dat boek schrijft ze over haar eigen weg als activist en geeft ze je handvatten om zelf in actie te komen.
Zelf begon ze als kind door zelfgebakken koekjes te verkopen voor het dierenasiel en gaf ze het kerstpakket van haar eerste bijbaantje aan de voedselbank. Kleine dingen die uiteindelijk steeds groter werden. Inmiddels zijn die kleine stapjes flink gegroeid: ze startte een vegan bakkerij om mensen laagdrempelig kennis te laten maken met plantaardig eten, en maakt de podcast ‘Big Vegan Sister’ met duizenden luisteraars.
Wat je in je eigen omgeving kunt betekenen
Probeer eerst op kleiner niveau impact te maken, in je directe omgeving, adviseert Lisa. Daar kun je gemakkelijk een verschil maken. Door iemand aan te spreken op een racistische opmerking, je favoriete restaurant te vragen op hun website te zetten of ze rolstoeltoegankelijk zijn of eten in te zamelen voor de lokale voedselbank.
Kleine stapjes dus. Verwacht niet dat je alles kunt veranderen, want dat werkt behoorlijk demotiverend. “Je kunt niet alle problemen van de wereld tegelijkertijd op je schouders nemen. Je mag keuzes maken in waar je het grootste gedeelte van je aandacht aan besteedt.” Kies een thema (of thema’s) waar je je druk om maakt en zoek een manier van activisme die bij je past, is het advies van Lisa.
De kracht van micro-revoluties
En je verandert dan misschien niet de hele wereld, maar wel je eigen omgeving. En dat kan een groter effect hebben. Marieke Kruijssen werkt als Diversiteitskweker bij De Kwekerij, een plek die workshops organiseert voor studenten en young professionals. In haar mailcontact met andere organisaties zet Marieke haar voornaamwoorden (dus: zij/haar) in haar handtekening. “Zo wil ik een veilige omgeving creëren voor mensen die niet cisgender zijn (je identificeert je dan anders dan het gender waar je mee geboren bent), en het normaliseren om mensen naar hun voornaamwoorden te vragen”. Al snel viel op dat andere organisaties ook voornaamwoorden onder hun emails zetten – het had effect!
Met kleine veranderingen een groter effect veroorzaken dus. Een micro-revolutie, noemt antropoloog Sinan Çankaya dat. “Micro-revoluties komen voort uit het bevragen, het in twijfel trekken, het bediscussiëren, maar ook het verzetten tegen macht” zegt hij in een Brainwash Talk. Door je ruimte in te nemen. Door kleine verstoringen van de normale gang van zaken. Door wél dat ongemakkelijke gesprek te voeren of die kritische vraag te stellen.
Zo maken we samen de wereld een beetje beter!
In de komende periode onderzoeken we wat verbeeldingskracht precies is, hoe verbeeldingskracht tot uiting komt en of je dat ook kunt trainen. Dat doen we in een e-book waarmee je zelf aan de slag kunt. In 7 hoofdstukken met theorie en reflectieopdrachten nemen we je mee langs deze thema’s.
Wil je verder lezen?
Elke zondag een inspirerende overdenking in je mailbox?
Met bijpassende reflectievragen om zelf mee aan de slag te kunnen. Meld je hieronder aan. ⬇️