Naastenliefde #2: In de rij van de supermarkt

Naastenliefde, duh. Het klinkt zo mooi en vanzelfsprekend. Maar in het echte leven blijkt het soms een flinke klus. De hele dag door gebeuren er dingen die je zomaar van je schattige hartjesregenboog af kunnen sleuren. Een kind dat krijst, een automobilist die je in de berm drukt, je collega die je niet laat uitpraten… Hoe blijf je liefdevol naar de ander, als jij wordt getriggerd?

In deze mini-cursus leer je omgaan met lastige situaties terwijl je zelf je liefdevolle Ikje blijft.
Fijner voor de ander, maar ook voor jezelf.

 

Naastenliefde in de rij bij de kassa

Met zorg heb je de kortste rij uitgekozen, en hoopt dat de cassière een beetje opschiet. Van achter je karretje check je voor de tiende keer je appjes en een paar social media, maar als je opkijkt, is de rij niet korter geworden. In tegendeel, er is iemand bijgekomen; een voordringer. Je hebt een voordringer betrapt!

 

Je eerste reactie is: waar haalt ze de gore lef vandaan om… En dat terwijl jij je wél aan de regels houdt.

 

Je voelt verontwaardiging en boosheid opborrelen. Ho, wacht even. Voordat je je mede-boodschappendoener aanvliegt, je wilde naastenliefde in de praktijk brengen, remember? Om te beginnen: aan je eigen verontwaardiging en boosheid kun je iets doen. In de basisles van deze cursus vind je een stappenplan om je zenuwstelsel te kalmeren.

 

Cadeautje
Voor het geval je niet door wilt klikken, dit is wat je nu kunt doen: voel in je lichaam wat er gebeurt. Blijf rustig ademhalen. Misschien helpt het om je lichaam lichtjes te wiegen, als een strohalm in de wind. En je kunt je armen om je heen slaan. Niet om autoritair over te komen, maar om jezelf hier letterlijk in vast te houden.

 

Oké, goed gedaan. Hoe is het nu?
Ja, je voelt toch wel flink stress hè?

 

Gefeliciteerd. De voordringende klant heeft je een cadeautje gegeven. Ze heeft je terug naar het hier en nu gebracht. Een paar seconden geleden was je je nauwelijks bewust van waar je was, en was je vooral aan het racen tussen het volkoren brood, je appjes en je volgende afspraak. En nu sta je hier, in de rij, en ben je je bewust van je gevoelens.

 

Nu even niet
Nee, die gevoelens voelen niet aangenaam. Klopt. Ze komen namelijk van haast. En haast is de grootste vijand van ons geestelijk leven, van onze verbinding met God, onszelf en de ander, en (dus) van de liefde. Vraag het maar aan John Mark Comer, predikant en schrijver van het boek ‘De radicale Uitbanning van Haast’. In zijn boek legt hij uit dat leven in liefde betekent dat je nu moet stoppen met haasten. Nu.

 

Oké, dat zal allemaal best, maar je hebt wel een afspraak straks. En je moet nog zo veel doen. Morgen. Dan kun je misschien wel stoppen met haasten, of je neemt jezelf voor om eerst even dat boek te lezen. Daarna lukt het vast wel, maar nu…even…niet.

 

Begrijpelijk. Laten we het eens omdraaien. Kijk eens vrouw voor je. Hoe gaat het met haar? Voelt ze veel liefde op dit moment? Nee, waarschijnlijk zijn er gevoelens van het tegenovergestelde, namelijk, onder meer, haast. Want haast heeft deze voordringer tot deze niet zo liefdevolle actie gebracht. Ja toch? Kun je daar empathie voor voelen?

 

Kans
Nu heb je de keuze. Wat te doen met de regelsovertreder? Zal je haar op haar gedrag wijzen? Of zie je het door de vingers? Lastig. Als je niets zegt, laat je over je heen lopen. En het is ook niet echt liefdevol ten opzichte van de mensen achter je in de rij, die nu, net als jij, onterecht langer moeten wachten.

 

Weet je wat? Jij mag ook een cadeautje uitdelen vandaag. Dit is namelijk een geweldige kans om deze vrouw bewust te maken van de, niet zo liefdevolle, haast. En dat doe je natuurlijk op een juist wel heel liefdevolle manier.

 

Wel assertief, niet agressief
In dit geval wil je wel assertief zijn, maar niet agressief. Dat doe je door je woorden bij jezelf te houden, volgens de regels van geweldloze communicatie.

 

Benoem wat je waarneemt bij de ander: “Ik zie dat u voor mij in de rij bent gaan staan.”
Benoem wat je voelt in jezelf: “Daar ben ik van geschrokken.”

 

Overigens is dit negen van de tien keer al meer dan genoeg, en zal de stouterik met de staart tussen de benen achter in de rij aansluiten. Maar je wilt nu niet shamen en blamen. Daar wordt niemand beter van. Wat doe je wel?

 

Luister naar de ander. Als je een reactie krijgt, probeer dan niet in discussie te gaan, maar maak oogcontact. Iemand zich gehoord laten voelen, of daar een poging toe doen, is ongelofelijk waardevol. Zeg dan ook: “Ik hoor u.”
Je kunt je inlevingsvermogen gebruiken en de gevoelens van de ander erkennen: “U zult wel heel veel haast hebben. Wat lastig.”

 

En dan laat je de ander voorgaan of juist niet.

 

Geef woorden aan je behoefte: “Ik denk dat ik weet hoe u zich voelt. Ik heb namelijk ook een afspraak waar ik graag op tijd wil zijn.” Of: ‘Gelukkig heb ik niet zo veel haast. Ik laat u graag voorgaan.’
Doe je verzoek: “Ik zou het fijn vinden als u achteraan de rij aan kunt sluiten.”

 

Laten we niet over-spiritualiseren, maar in feite is elke ontmoeting een kans om je naastenliefde in de praktijk te brengen. En ontmoetingen heb je dag in dag uit. Dus als je een keertje minder empathisch bent geweest dan je had gewild, dan krijg je gelukkig nog tientallen herkansingen. Wees mild voor jezelf.

 

HUISWERK:
De volgende keer dat je in de supermarkt bent, oefen dan met aanwezig zijn in de rij. Neem dit moment om je mindfulness te oefenen. Wat voel je in je lichaam? Haast? Rust? Warmte? Voel je je geamuseerd door wat je allemaal om je heen ziet gebeuren?
Laat deze week iemand voorgaan in de rij. Wat doet dit met jou? En met de ander?
Laat de komende week de fiets eens staan en ga te voet naar je afspraak. Hierdoor kun je ervaren wat het met jou doet om te vertragen. Wedden dat je je meer verbonden voelt met jezelf, God en de ander?

 

MEER LEZEN:
Boek over haast: John Mark Comer, De radicale uitbanning van haast.

Meer over geweldloze communicatie, ook wel verbindende communicatie genoemd.

 

VOLGENDE LES: Naastenliefde aan de eettafel
VORIGE LES: Naastenliefde basisles

Over Drees: De liefde is niet statisch, maar eerder ‘work in progress’. Een werkwoord, zoals ‘lieven’ Ik lief, jij lieft, wij lieven. Drees probeert de liefde in de praktijk te brengen met haar vier kinderen, met haar man Floris, en met zichzelf. Oh ja, en in haar werk als journalist, sexual healing coach en vrouwencirkelhoedster, maar ook in de supermarkt of op het schoolplein. Soms gaat het moeiteloos, maar poeh, soms is het serieus hard werken, dat lieven.

Tweewekelijks een inspirerende overdenking in je mailbox?

Met bijpassende reflectievragen om zelf mee aan de slag te kunnen. Meld je hieronder aan. ⬇️

* indicates required

Wil je verder lezen?