De kracht van de natuur

De lente is weer begonnen! Dartelende lammetjes in de wei, bloesems in de lucht en zwoele avonden. De lente is het seizoen van nieuw leven, van groei en bloei. In deze tijd vind ik het altijd heerlijk om het bos in te gaan. Het bos schudt de koude wintermaanden van zich af en alles kleurt weer groen.

 

Het mooiste moment van de dag vind ik de avondschemering, wat in de fotografie het blauwe uurtje wordt genoemd. Als je in het blauwe uurtje naar de bloemen en bomen kijkt, lijkt alles een beetje te gloeien, alles is zo levend en jong. In mijn natuurliefhebberij ben ik zeker niet alleen. Mensen houden van de natuur, we gaan erheen als we willen ontspannen, of even alleen willen zijn. Het is niet zo vreemd dat we daar de natuur voor uitkiezen, want er is in de natuur een ‘natuurlijke’ schoonheid te vinden die we nergens anders tegenkomen.

 

Maar de pracht van de natuur is niet de enige reden dat we er zo graag vertoeven. De natuur heeft een heel bijzonder element, iets dat voor de meeste mensen heel zeldzaam is. De natuur denkt namelijk niet. Bomen zijn niet bezig zich te vergelijken met andere bomen, bloemen maken zich geen zorgen over een afspraak van morgen en eekhoorntjes voelen zich niet schuldig over alle zaken die ze in het verleden anders hadden moeten doen. Alles is er simpelweg. Er ligt een bepaalde vrede over de natuurlijke wereld die we in onze steden nog maar weinig kunnen vinden. In de natuur kunnen we ons verbonden voelen met alles wat leeft, en genieten van gewoon zijn.

 

Op die manier is de natuur heel helend. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt inderdaad dat de natuur een positief effect heeft op onze mentale gezondheid, en daarnaast creativiteit stimuleert. Het aantal mentale klachten in grote steden is daarentegen veel groter. De rust en verbondenheid die de natuur helend maken, zijn juist vaak afwezig in steden. Drukke mensen, verkeer, herrie, flitsende reclames, weinig groen en een overvloed aan machines eisen zijn tol van onze geest en zenuwstelsel.


Heiligen, profeten en sjamanen hebben altijd de afzondering van de natuur gezocht in bepaalde periodes van hun leven. Zo ging Jezus de woestijn in nadat hij zijn goddelijke openbaring had gehad in de rivier de Jordaan, en de Boeddha raakte niet voor niets verlicht onder een boom. In de natuur kunnen we herrie van de samenleving even achterlaten om de stilte van de natuur te omhelzen. In die stilte kunnen we ervaren hoe verbonden we zijn met alles, dat we uiteindelijk ook deel zijn van de natuurlijke wereld. In de Bijbel staat niet voor niets dat God in de stilte te vinden is. De religieuze tradities wereldwijd wijzen naar die stilte.

In deze blog wil ik je dan ook uitnodigen om eens alleen de natuur in te gaan, en met al je zintuigen volledig in het moment te zijn. Laat alle beslommeringen even achter je, en maak eens ruimte om even te zijn. Wat komt er allemaal binnen, wat hoor je, hoe ruikt het, wat zie je allemaal? Als je aandachtig bent zul je merken dat er ruimte komt voor een diepe stilte in jezelf.

Ga jij graag de natuur in? Wat doe je dan? Wat vind jij een prettig moment om de natuur in te gaan?

Over Gerlan: Met een goede dosis nieuwsgierigheid en een vlotte pen nodigt Gerlan je uit om met een frisse en open blik naar de wereld te kijken. Naast zijn schrijfwerk is hij startend therapeut, waar hij in zijn praktijk veel aandacht besteedt aan zingevingsproblemen. Je kunt een kijkje nemen op www.zingevingenvrijheid.nl.

Tweewekelijks een inspirerende overdenking in je mailbox?

Met bijpassende reflectievragen om zelf mee aan de slag te kunnen. Meld je hieronder aan. ⬇️

* indicates required

Wil je verder lezen?