De warme, gezellige kelders bij Gist staan in schril contrast met de stormachtige dag die vandaag kenmerkt. Terwijl mijn fiets – zonder te overdrijven – bijna wegwaait wanneer ik hem neer wil zetten bij de Nieuwe Herengracht merk ik dat ik me gespannen voel. Wat ga ik meemaken en hoe ga ik dat ervaren? Jezelf laten masseren is iets kwetsbaars en intiems: de ander voelt jouw spanningen, ziet je lichaam en raakt je pijnpunten aan. Waar je in taal of in woorden zelf kunt kiezen hoeveel je van jezelf laat zien, heb je daar met je lichaam nauwelijks invloed op. Je lichaam liegt niet.
Vandaag krijg ik een massage van Femke Keeren. Al een aantal jaar geeft ze massages. Ze vertelt: ‘Ik vind het mooi om in mijn werk naast veel mentaal denkwerk ook fysiek bezig te zijn. Die afwisseling spreekt me erg aan, ook omdat je lichaam zo sterk samenhangt met hoe je je mentaal voelt. Ik vind het mooi om te zien, merken en voelen wat een massage kan losmaken bij mensen. Soms als er mensen langskomen die veel verdriet dragen, is dat ook voelbaar in het lichaam. Bij het masseren van bepaalde spieren kunnen die emoties dan loskomen. Daarin zie je dat lichaam en geest sterk samenhangen en niet los van elkaar staan.’
Ik kleed me om en neem plaats op de massagetafel, die in een knus, sfeervol deel van de kelders is neergezet. De massageruimte bevindt zich achter een groot gordijn, met voldoende privacy. Terwijl ik ga liggen merk ik dat ik – letterlijk – moet loskomen. Ik ben me heel bewust van mijn lichaam en merk dat mijn nek vastzit terwijl Femke mijn lichaam toedekt met handdoeken. Al snel dwalen mijn gedachten af en verdiept mijn ademhaling: ik moet mijn best doen niet in slaap te vallen. Femke vraagt tussendoor hoe ik de druk ervaar en of ik het op deze manier prettig vindt. Ik vind het ook bijzonder dat ze precies aanvoelt waar de spanningen en knopen in mijn nek en rug zitten.
Hoewel een uur natuurlijk best lang is, vliegt de tijd voorbij. Na afloop heb ik het gevoel dat ik opnieuw wakker moet worden: een reden om de massage aan het eind van je (werk)dag te plannen, zodat je daarna in die ontspannen staat kan blijven. Femke geeft me de tijd om even ‘bij te komen’ en na afloop kleed ik me weer aan. Met mijn gezicht nog in de kreukels verlaat ik even later de kelders van Gist. Ik kan er weer even tegenaan.
Ik vond het bijzonder om een uur lang echt aandacht te hebben voor je lichaam. Tijdens een paar rek- en strekoefeningen (die ik meer zou moeten doen) is mijn aandacht toch al snel op iets anders gericht. En ik kan me ook niet herinneren wanneer ik voor het laatst bewust gevoeld heb hoe het met mijn lichaam gaat: of ik spanningen voel en of er spieren vastzitten bijvoorbeeld. Het geeft ontspanning om daar zo bewust en lang bij stil te staan en ik neem me voor dat vaker te doen.
Hoe voel jij je? Ervaar jij ergens spanning in je lichaam?
Over Rachel: “Ik houd van mooie zonsondergangen, kamperen en lachen tot ik buikpijn heb. Verder houd ik ervan om mijn gedachten over God, geloven en alles daaromheen op papier te zetten en geniet ik ook erg van goede, oprechte gesprekken. Dat vind ik het mooie aan Holy Hub: dat er ruimte is voor zingeving en reflectie in een stad die steeds sneller draait.“
Wil je verder lezen?
Elke zondag een inspirerende overdenking in je mailbox?
Met bijpassende reflectievragen om zelf mee aan de slag te kunnen. Meld je hieronder aan. ⬇️