Drie redenen om met je levensverhaal aan de slag te gaan

Een groot deel van 2021 stond voor mij in het teken van een sabbatical. Na zeven mooie jaren bij Ludens Talentontwikkeling was het tijd voor een nieuw hoofdstuk. Uitrusten, bezinnen, inspiratie zoeken en experimenteren. Mijn sabbatical was een paar maanden onderweg toen een oudere, wijze vriend uit mijn kerk mij uitnodigde voor een kop koffie. Hij vroeg naar de gedachtes en ideeën die opkwamen in deze rustige maanden. Hij luisterde geduldig, knikte wat en zei toen ‘dit is heel mooi, maar nu moet je meer hulp gaan vragen.’

Na flink wat innerlijke weerzin leidde dit ertoe dat ik vier mensen vroeg om eens in de zoveel weken met mij in gesprek te gaan als groep. Deze raadgevers pakten de zaak grondig aan en vroegen mij delen van mijn levensverhaal te vertellen. Ik zag ertegenop, ondanks eerdere positieve ervaringen. En ook nu leverde het mij veel op. Al reflecterend kwam ik op drie redenen om aan anderen je verhaal te vertellen.

1. Je oefent in echt zijn

We zijn er meesters in geworden om selectief te zijn in wat we delen van onszelf. Je kan je eigen imago zorgvuldig boetseren op de socials. In gesprek met een nieuwe opdrachtgever, benadrukken we precies die kwaliteiten waardoor we de klus denken te krijgen. Zo lijken we op winkeliers die obsessief bezig zijn met wat ze in de etalage willen zetten. Wat mogen mensen van mij zien vandaag? Deels is dit onvermijdelijk en ook gezond. Maar als het ‘etalage-denken’ te sterk wordt, krijg je een versnipperd bestaan. Iedereen ziet alleen fragmenten van je.

Je levensverhaal opschrijven en vertellen nodigt uit tot echtheid. Je voegt de fragmenten samen tot een geheel. Ik herinner mij het moment dat ik mijn verhaal voorlas tijdens een cursus. Af en toe haperde mijn stem. Ik vond het spannend. Het is alsof je gaat verhuizen en je nieuwe vriendin gaat helpen met inpakken. Je stalt al je huisraad uit. De boeken waar je trots op bent. Maar ook de fotolijstjes van geliefden die je mist. En de bekers waar een oor af is en die je niet wilt weggooien omdat er een dierbare herinnering aan verbonden is.

2. Je krijgt een nieuwe blik op jezelf

Als je een paar dagen gasten in je huis hebt, kan er iets bijzonders gebeuren. Je gaat op een nieuwe manier naar je eigen huis en buurt kijken. Alles wat je voor lief bent gaan nemen, krijgt opnieuw aandacht. De douchekraan die niet mengt en standaard te heet is. Hoe zwaar het eigenlijk is om de boodschappen naar boven te sjouwen. Maar ook de prachtige lichtinval in de ochtend bij de ontbijttafel. En het aangename parkje vlak voor de deur. De ogen van anderen openen jouw ogen voor wat je niet meer ziet of wilde zien. Dit is precies mijn ervaring bij het delen van mijn levensverhaal. Ik was verbaasd over hoe de anderen reageerden na mijn verhaal. Over kwaliteiten die ze zagen bij mij. En over te ‘heet douchewater’ dat ik al lang accepteerde terwijl het niet goed voor mij is. Het kost altijd iets om ‘gasten’ mee te laten kijken. Maar het levert veel op. Ik werd er moediger van en ervoer op belangrijke momenten steun in de rug.

3. Je veerkracht groeit

Hierboven ging het over het schrijven en delen van je eigen verhaal. Het luisteren naar levensverhalen van anderen tijdens zo’n traject is ook bijzonder. Wat gebeurt er als je aandachtig luistert en meekijkt met een ander? Ik denk dat je het kunt vergelijken met een reis maken en jezelf onderdompelen in een andere cultuur. Je eigen manier van kijken, denken en voelen wordt opgerekt. Je ziet andere perspectieven. Het relativeert en er openen zich nieuwe mogelijkheden. Heel vaak gloort er ook hoop door verhalen van anderen. Ben ik onder de indruk van hoe mensen hun weg vinden in het leven. En lift ik mee op de veerkracht die anderen laten zien in hun leven.

Wil je verder lezen? 

Elke zondag een inspirerende overdenking in je mailbox?

Met bijpassende reflectievragen om zelf mee aan de slag te kunnen. Meld je hieronder aan. ⬇️