Vier de nieuwe mens!

Feestelijke afsluiting van jaarthema ‘Het lichaam als leermeester’

Bezieling.

Met jubelende tenen en dansende buiken nodigen we je uit voor… Het feest van de nieuwe mens! Een jaar lang verdiepten we ons bij Gist in wat ons lijf en het christendom elkaar te zeggen hebben. Op 29 september delen en vieren we de oogst van een rijke en veelkleurige reis! Met beeldhouwer Berthel van het Goor verwonderen we ons al boetserend over de vingerafdrukken van liefde in onze eigen huid. Met stemcoach Yinske Silva maken we zingend ruimte voor nieuwe adem. En grafisch ontwerper Leah Sands schetst de contouren van de wijsheid die ons lijf onzichtbaar draagt.

Er is een eenvoudige maaltijd en een uitbundige borrel, stevige kost voor de ziel en ruimte voor gesprek en reflectie. Je bent warm welkom – of je iets van de eerdere studiedagen hebt meegemaakt of met onbevangen blik binnenkomt. Haal je feestneus uit de la en wees erbij! 

Waarom het feest van de nieuwe mens? 
Lijf. Ik ben je vaak vergeten. Dwalend in dromen verstond ik je honger niet, in razende ambitie verloor ik je ritme, beeldschermen waren dichterbij dan jouw huid. Ik leefde langs je heen alsof grenzen niet bestonden en zo leek alles maakbaar. Jou vergetend vergat ik het grote ademen van de natuur, jou vergetend vergat ik mijn maat, jou vergetend vergat ik mijn wortels in het wonder.   

Lijf. Ik heb je soms te gretig gevolgd. Hapte na suiker naar meer suiker, na seks naar meer seks. Wierp je uit als lokaas voor bewondering, drong je voor als pion voor mijn belang. Verhief jouw wetten tot enige waarheid en jouw driften tot enig doel. Mijn horizon zonk weg in de donkerste holtes van je buik. 

Oude woorden fluisteren dat je een vindplaats bent van God, mijn lijf. Je bent bemind, met liefde geweven, je huid draagt de vingerafdrukken van de Onzichtbare. De Allerhoogste liefde bekleedde zich met je vlees. Als ik naar je luister – kan ik dat mysterie dan ook verstaan? Als ik je als gids neem – leid je me dan naar een levend midden tussen hemelhoog en aardedonker? Lief lijf, leer me om mens te zijn. Leer wat stom is te zingen, wat dor is te ademen, wat hard is lief te hebben – tot alles nieuw geworden is.