Het was een lange dag, waarna ik mijn laptop tegen vijven opgelucht dichtsla om naar huis te fietsen. In de miezer, mijn jas nog nat van de heenweg die ochtend. Ik spring op de fiets, klaar om te gaan en merk het direct: de ketting is kapot. Ik doe een poging het te fiksen, maar ben genoodzaakt tot de metro. Met mijn fiets in de hand en mijn handen zwart van de smeer loop ik langs de VU richting het station.
Eenmaal thuis doe ik een tweede poging: wederom zonder resultaat. En dat frustreert me. Niet alleen omdat ik morgen dus wéér de metro zal moeten pakken, des te meer omdat ik met mijn neus op de feiten wordt gedrukt. Ik ben afhankelijk van anderen en kan het niet alleen. Een boodschap die zich deze dagen slecht laat verkopen.
Jezelf kunnen redden
Meer en meer draait het vandaag om het ideaal van ‘selfmade zijn’. We moeten ons eigen hachje kunnen redden en het ontplooien van onze eigen ik is daarin het hoogst haalbare. Maar zoals de kerk tijdens advent het Kerstgevoel op een andere manier binnenhaalt dan alleen met kerstbomen en kaarsen, vertelt zij ook hier een ander verhaal.
Een helpende hand
December is een tijd om jezelf af te vragen wie je kan helpen en waar je licht kunt brengen. En ik denk dat het goed is om dat te doen. Maar tegelijkertijd kan het ook een manier zijn om om te gaan met onze eigen kwetsbaarheid en afhankelijkheid. Het is soms makkelijker om een ander te helpen, dan om te erkennen dat je zelf degene bent die hulp nodig heeft. Soms is het veiliger en prettiger om naar de ander te luisteren, dan om zelf ruimte te nemen voor je eigen verhaal. Ik moet denken aan de vergelijking met de barmhartige Samaritaan. Soms is het makkelijker om iemand langs de kant van de weg een helpende hand te bieden dan om zelf degene te zijn die daar ligt, op zoek naar een hand die je overeind tilt.
Het raakt me dat Jezus niet belichaamd wordt door een hippe CEO op Veja’s of een gezaghebbende politicus met plannen die erg woke zijn. Hij was een vluchteling die niet welkom was. Het had net zo goed een zwerver op de stoep kunnen zijn. En uitgerekend díe hand heb ik nodig. Het is de wereld op z’n kop, deze kerst.
Wie heb jij nodig?
Wil je verder lezen?
Elke zondag een inspirerende overdenking in je mailbox?
Met bijpassende reflectievragen om zelf mee aan de slag te kunnen. Meld je hieronder aan. ⬇️