Donderdagmiddag. Ik fiets door zonovergoten weilanden, voorzien van bijbehorende landelijke geuren en kuddes koeien. In de verte doemt een boerderij op, waarvandaan de vrolijke Blue Grass muziek al van grote afstand te horen is. Eenmaal aangekomen zie ik mensen lachen, een klein meisje danst met haar moeder. Vuurkorven en vlaggetjes geven dit alles een gezellige, feestelijke sfeer. Het is duidelijk: hier valt iets te vieren.
Vandaag is de opening (‘het eerste Oogstfeest’) van Boerderij de Meent. Een project van de lange adem, want de droom was er zo’n tien jaar geleden al. Nu zijn die ideeën werkelijkheid geworden in de vorm van een boerderij waar sociale en ecologische waarden voorop staan. Het is een ‘gastvrije plek buiten de stad, die ruimte biedt aan mensen – die elders in de samenleving zijn vastgelopen – om zich te ontwikkelen. Dit doen ze door samen lokaal en duurzaam voedsel te produceren voor maatschappelijke projecten in de stad, zoals inloophuizen, opvangcentra en de Sociale Kruidenier.
Een project met veel voeten in de aarde. En: een droom waar verbeeldingskracht een grote rol speelde. Paul van Oosten, oud-directeur van de Protestantse Diaconie Amsterdam, vertelt: ‘Verbeeldingskracht en geloof zitten heel dicht tegen elkaar aan. Geloof zie ik als een soort verbeeldingskracht. Misschien ligt daaraan vooraf nog wel een soort verlangen. Een verlangen om te kijken of je ruimte kunt maken voor anderen. Het is mooi en bijzonder om te zien dat die ruimte, na al die jaren en gesprekken, nu eindelijk gerealiseerd is.’
Het was een tijd waarin volhouden en doorzetten van groot belang was. Paul: ‘Hier ben ik 15 jaar of langer mee bezig geweest. Dus je moet volhouden. Op een gegeven moment leer je dat dat het is. Als je samen volhoudt, dan lukt het ook.’
Volhouden en je verbeeldingskracht gebruiken om dromen werkelijkheid te laten worden, daar is ook Marten Verdenius, MOMA’s melkboer van het eerste uur, bekend mee. Als initiatiefnemer van het project dat boer, land en stedeling verbindt om samen te werken aan een gezond landschaps- en voedselsysteem vertelt hij vanaf het podium vol enthousiasme over de Boerderij. ‘De Boerderij heeft voordat wij het kochten tien jaar leeg gestaan, dus er was werk aan de winkel. Gelukkig is de grootste droom voor Paul van Oosten ook niet vreemd, dus wat dat betreft hebben we het altijd zien gebeuren op deze plek. Die volhardendheid hebben we ook nodig gehad.’
Op de Boerderij kunnen doelgroepen die elders in de samenleving vastgelopen zijn allerlei vaardigheden ontwikkelen: van tuinderij tot planning en van machines tot verbouwen. Later, tijdens de rondleiding, blijkt dat Marten nog lang niet is uitgedroomd. Terwijl we door een lege stal lopen waar de geur van varkens nog te ruiken is, vertelt hij: ‘Hier zie ik een broedplaats voor me, waar sociale en maatschappelijke ondernemers kunnen werken. Met veel groen, veel planten, in een creatieve sfeer. Zo staat de verbinding tussen boer en burger ook centraal.’
Er liggen nog veel plannen op de plank die in de komende jaren vorm zullen krijgen. Denk aan een Bed & Breakfast, een ontvangstruimte, een plek voor feestjes, een gezellige kantine, een gaarkeuken met soepjes en stoofpotjes. Marten: ‘Dat zijn dromen waarvan ik niet kan wachten tot ze werkelijkheid worden. Ik kijk er nu al naar uit als straks grachtengordel-bewoners langs komen lopen en zullen denken: zo, wat wordt hier gegeten?’
Een paar uur later fiets ik via de weilanden terug de stad in. De geur van rook hangt nog in mijn haar en ik voel me rozig door de nazomerzon. Eén ding is zeker: aan verbeeldingskracht geen gebrek. De dromer wint!
Beeld: Coco Olakunle
Wil je verder lezen?
Elke zondag een inspirerende overdenking in je mailbox?
Met bijpassende reflectievragen om zelf mee aan de slag te kunnen. Meld je hieronder aan. ⬇️