Wat ik leerde van mijn Hell week – en hoe dat verschilt met vasten

‘Dry January’, ‘Hell Week’ en ‘Miracle Mornings’: Wat is dat toch met al die zelfopgelegde restricties? Afgelopen maand werd ik drie keer uitgenodigd voor een week waarin ik mij volop zou focussen, geen alcohol zou drinken, weinig suiker zou nuttigen, en alle aandacht zou hebben voor mijn persoonlijke doelen. Wat brengt dat ons? Worden we gelukkiger als we ons ritme compleet omgooien? Ik deed mee en ondervond het aan den lijve.

Wat houdt zo’n week precies in?

In de weken waarvoor ik werd uitgenodigd gaat het om – samen met een groep – elke dag om vijf uur opstaan en om tien uur naar bed. Voorafgaand aan de week stel je heldere doelen op. Wat er zoal voorbij kwam: trainen voor een marathon, Spaans leren, mediteren, brieven schrijven aan vrienden, werken aan een onderneming, nieuwe gerechten koken… Het kan allemaal! Een belangrijke aanvulling: op de donderdag haal je een nacht door, zodat je extra tijd hebt voor die dingen waar je normaal niet aan toekomt. Daarbij plan je minimaal één uur per dag aan sport en leef je zo gezond mogelijk (lees: geen alcohol en snacks).

 

Waar is het allemaal om te doen?

De opleving van deze intensieve week is terug te leiden tot Erik Bertrand Larssen, schrijver van het boek ‘Hell week’. Het idee: uit die sleur komen, strak naar je doelen leven, één week lang alles geven, angsten overwinnen, en ver buiten je comfortzone gaan. Ten tijde van corona is dat misschien niet eens zo gek. Het leven achter een scherm wordt al gauw een grote sleur. Maar om daar dan zó’n rigoureuze verandering in aan te brengen is een tweede.

Hoe mijn kijk veranderde

De eerste keer dat ik erover hoorde dacht ik: ‘jullie zijn hartstikke gek!’ Ik heb m’n handen vol aan thuiswerken met twee kindjes en ben blij als ik een keer tot half 7 kan slapen. Dus ik bedankte, ‘ik hoor graag wel hoe jij het hebt ervaren’. Toen ik een keer met een huilende baby om vijf uur ‘s ochtends wakker was, vroeg ik nog: ‘jij bent dus nu buiten aan het hardlopen?’. Het antwoord was ‘ja’, en hij vond het nog heerlijk ook.

 

En ik besloot mee te doen

Toen ik vanuit een andere hoek weer een uitnodiging kreeg, dacht ik in eerste instantie ‘shit, nee niet weer’. Maar het zette me wel aan het denken. Wat zou zo’n week voor mij kunnen betekenen? Ik zou best meer willen sporten. En iets van tijd voor mezelf leek me ook niet gek – daar kom ik nauwelijks aan toe. Ook stonden er nog wel wat dingen op mijn to do lijst, van die belangrijke maar niet urgente zaken, waar ik van weet dat ik er in een gewone week nauwelijks aan toe zou komen.

Ik dacht: ‘wie niet waagt, wie niet wint’, en accepteerde de uitdaging. Nog geen half uur later werd ik een app-groep gegooid met allemaal gezellig gedreven mensen. Ik vroeg nog of er ook bepaalde voorwaarden aan de week verbonden waren. Het bleek vooral ieder voor zich te zijn, waarbij je de criteria van de Hell week zo veel mogelijk nastreeft.

Voor degene die Larssen's Hell Week criteria niet uit het hoofd kent - klik hier!
1. Go to sleep at 10 p.m. and rise at 5 a.m. That’s seven hours of sleep every night.
2. “Look your best at all times.”
3. “Exercise to the extreme.” This means exercising every day for a minimum of one hour. Two of those sessions should be high-intensity.
4. Eat healthy foods. Junk food is out. So is booze.
5. “Take charge of your digital life.” Larssen bans personal use of social media during work hours, as well as all television.
6. “Get hyper-focused.” Try to give everything you’re doing your undivided attention.
7. “Step up your game.” You’ve got to be in it all the way. This means putting in hard work, dedication, proactivity, positivity, and focus.

Is dit een nieuwe trend?

Niet helemaal, intermittent fasting was er al voor corona en ook het vroege opstaan (miracle mornings) is niets nieuws onder de zon. Met ruim 70.000 volgers inspireert Lienke de Jong haar achterban al veel langer met allerhande tips over productieve ochtenden. Want dat is toch wel de belangrijkste belofte: je wordt fitter, gelukkiger en succesvoller. Aan de andere kant is er ook een dimensie van self care: goed voor jezelf zorgen, nadenken over wat er belangrijk voor is en hoe je daar aandacht aan wilt geven.

Is dit niet vasten in een nieuw jasje?

De eeuwenoude praktijk van vasten komt er weer aan. Dus qua timing houden de hell weeks geen rekening met de christelijke traditie. Qua naam ook niet overigens… Maar er is ook een wezenlijk verschil. Waar je bij de ene praktijk vooral op jezelf en op je eigen doelen gericht bent, ben je bij de periode van vasten voornamelijk gericht op het hogere, je relatie met God, geloof ik, en ook op wat je te delen hebt met anderen. Wat ik geleerd heb van onze inhoudelijk leider Bas is dat vasten ook gaat over wat overhouden, minder eten, zodat je meer te geven hebt. Dat biedt wel een ander perspectief.

 

Wat leverde het mij op?

Ik begon de week met een workshop tijdens het Hotel van Imperfectie op maandagavond. Het contrast kon niet groter. Ik was die ochtend stipt om vijf uur opgestaan en gaan hardlopen. Ik voelde me gek genoeg energieker dan normaal, en had meer schik bij het ontbijt. In de avond werd ik echter aangemoedigd om te leren lummelen en ook Marianne Donners Zelfverwoestingsboek kwam ter sprake. Ik voelde de spanning: overdag m’n tijd zo efficiënt mogelijk besteden en dan dit. Om me wel aan de regels te houden klapte ik stipt om 21:59 mijn laptop dicht en ging direct in bed liggen. Dat was niet zo’n succes.

Work in progress

De volgende dag kwam ik met moeite uit bed, en het rondje hard lopen werd toch maar een rondje wandelen om kwart over vijf. Ik merkte wel op hoe fijn het is om écht wakker aan het ontbijt te zitten met een frisse neus, met wat rek en strek oefeningen en (een deel van) de krant achter de kiezen. Ik kon me echt richten op het eten en de kleintjes.

Daarnaast heb ik vooral profijt van het van te voren nadenken over mijn doelen en planning voor de week. Dat maakt dat ik alleen maar naar mijn schema hoef te kijken en van start kan. Het voelt een beetje mechanisch, maar het zijn allemaal dingen die ik belangrijk vind of die sowieso moesten gebeuren, dus het ‘wanneer doe ik wat’ element’ van de dag valt weg, en dat geeft rust.

 

Liever samen dan alleen

Wat mij wel tegen de borst stuit is het solistische aspect van deze hell week. Los van de app-groep is het ieder voor zich. Ik zou ervoor pleiten om het meer samen te doen. Juist zo’n week samen optrekken kan een hoop verbinding geven. In tegenstelling tot de productieve ambities maak ik graag meer ruimte voor vertraging, imperfectie en reflectie. Op die manier je dagelijks ritme ontregelen om te kijken wat je leven zin geeft.

Zoek de verschillen

Nu de christelijke vastenperiode er aan komt (vanaf aswoensdag op 17 februari), ben ik toch wel benieuwd naar het verschil in aanpak. De gerichtheid op de ander spreekt mij aan. Ik zou de aankomende vastenperiode willen aanwenden om meer stil te staan bij wat ik te geven heb, en daar idealiter naar te handelen.

 

Je kunt meedoen

Nu hebben we bij Holy Hub iets moois ontwikkeld, waarbij je gedurende een zevental wandelingen op een eigentijdse manier vorm kunt geven aan de veertigdagentijd. Ik doe in elk geval mee. Jij ook? Klik hier.

Wil je verder lezen? 

Elke zondag een inspirerende overdenking in je mailbox?

Met bijpassende reflectievragen om zelf mee aan de slag te kunnen. Meld je hieronder aan. ⬇️

* indicates required