Heb je dat jezelf wel eens afgevraagd? Het is een term die te pas en te onpas gebruikt wordt. Vaak niet terecht.
Bindingsangst is in feite een beschermmechanisme dat je zelf hebt gebouwd. Vaak al vroeg in je leven. Misschien heb je als kind niet de liefde en aandacht gekregen waar je zo’n behoefte aan had. Maar ook recente pijn uit vorige relaties kan ervoor zorgen dat je een gigantische muur op hebt getrokken.
Mission accomplished?
Door veilig in dat mechanisme te blijven hangen kunnen anderen niet te dichtbij komen, en hoef je je niet kwetsbaar op te stellen. Mission accomplished! Beter alleen en iets minder gelukkig dan de kans op afwijzing of teleurstelling, toch? Tja, zo kun je het zien, maar het gaat je niets opleveren. Je kunt al op je klompen aanvoelen dat bindingsangst totaal niet samengaat met een duurzame relatie. Die is júist gestoeld op kwetsbaarheid en vertrouwen.
Wat zijn de kenmerken van bindingsangst?
Klinkt bovenstaande je bekend in de oren? Check dan eens of je iets herkent van de volgende kenmerken:
- Je hebt een enorme hang naar vrijheid. De gedachte aan huisje, boompje, beestje zorgt ervoor dat je je zo snel mogelijk uit de voeten maakt. Je krijgt het er Spaans benauwd van.
- In het verlengde daarvan: je hebt behoefte aan een groots en meeslepend leven. Alsjeblieft niet te saai!
- Je hebt een kort lontje en kibbelt wat af. Hierdoor maak je de afstand tot de ander steeds groter, en geef je de relatie geen kans om zich te verdiepen. Het wordt een kwestie van aantrekken en afstoten. En dan zit je dus een knipperlichtrelatie.
- Je vindt het lastig je gevoelens te delen. Logisch, want dat maakt je kwetsbaar. Emotioneel gedoe leidt alleen maar tot teleurstellingen is jouw overtuiging.
- Seks boeit je matig. Je kunt niet écht aandacht opbrengen voor de ander en je voelt er eigenlijk weinig bij. Je houdt het oppervlakkig.
- Je bent enorm kritisch over de ander in de eerste maanden. Diegene praat teveel, heeft weinig aandacht voor je, appt niet snel genoeg terug, appt te weinig… Allemaal legitieme redenen voor jou om af te haken.
Let it go…
Jouw zorgvuldig ontwikkelde strategie heeft je helpen overleven, maar het is tijd om het los te laten. De eerste en belangrijkste stap is het (h)erkennen. Omarm en accepteer de angst en veroordeel jezelf er niet om. Het is er nu eenmaal.
Angst is een slechte raadgever, het kan je leven gaan bepalen. Ga eens bij jezelf na wát het precies is waar jij bang voor bent, wat denk je te verliezen? Praat erover, hoe spannend ook. Het is de enige manier waarop de ander jou kan begrijpen; dat is key om een relatie te laten werken. Laat je je wel leiden door bindingsangst, dan is het – cru gezegd – sowieso gedoemd te mislukken.
Patronen
Probeer je heel bewust te worden van jouw patroon. Hoe reageer jij als een ander te dichtbij komt, wat ben je geneigd te doen, wat is jouw tactiek? Als je dit voor jezelf helder hebt, ga je het herkennen als het naar boven komt borrelen. Neem dan een flinke teug adem en trap even op de rem. Besluit ter plekke dat je het anders gaat doen. Jij gaat niet meer mee in die bindingsangst!
Doorbreken die patronen, langzaamaan. Doe je dat niet, dan verandert er niets. Simple as that. Het is minder eng dan je denkt. Maak kleine stapjes vooruit, en het zal steeds makkelijker worden om je open te stellen en oprecht te genieten van je relatie. Echt, dat huisje, boompje, beestje is zo gek nog niet!
Wil je verder lezen?
Elke zondag een inspirerende overdenking in je mailbox?
Met bijpassende reflectievragen om zelf mee aan de slag te kunnen. Meld je hieronder aan. ⬇️